کپک برگی

• علائم معمولاً در هر دو طرف شاخ و برگ و گاهی در میوه دیده می‌شوند. برگ‌های قدیمی‌تر ابتدا آلوده می‌شوند و پس از آن بیماری به آرامی به سمت برگ‌های جوان حرکت می‌کند. در سطح بالای برگ، نقاط کوچک، پراکنده، سبز یا زرد رنگ با حاشیه نامحدود ظاهر می‌شوند.
• در زیر برگ، نقاط سبز و زرد به رنگ خاکستری و حالت مخملی بروز می‌کنند. با گذشت زمان، همان‌طور که لکه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند، رنگ برگِ آلوده از حالت رنگ پریده (کلروز)، به قهوه‌ای مرده (نکروز) تغییر کرده و برگ شروع به مچاله شدن و خشک شدن می‌کند.
• برگ‌ها قبل از بلوغ ریزش می‌کنند، که در موارد شدید منجر به ریزش کل برگ‌ها می‌شود. گاهی اوقات، این عارضه باعث بیماری روی شکوفه‌ها یا میوه‌ها با علائم مختلف می‌شود. شکوفه‌ها ممکن است سیاه شوند و قبل از اینکه به میوه تبدیل شوند، از بین بروند.

• خسارت، ناشی از قارچ (Mycovellosiella fulva) می باشد. اسپورها (گَرد قارچی)، حتی بدون میزبان می‌توانند از 6 ماه تا یک سال در دمای اتاق زنده بمانند.
• رطوبت طولانی ‌مدّت برگ بیش از 85% موجب تحریک قارچ می‌شود. شرایط خشکی و عدم وجود آب روی برگ‌ها، باعث جلوگیری از جوانه زدن اسپورها می‌شود. علائم معمولاً 10 روز پس از شروع آلودگی قارچ ظاهر می‌شوند و با ایجاد نقاط رنگ پریده در هر دو طرف تیغه برگ همراه است. در سطح زیرین برگ، تعداد زیادی ساختار تولید آلودگی قارچی شکل می‌گیرد که به وسیله آب و باد و همچنین ابزار، لباس کارگران و حشرات از گیاهی به گیاه دیگر پخش می‌شوند. عامل بیماری‌زا غالباً با نفوذ از طریق روزنه برگی، گیاه را آلوده می‌کند.

• از بذرهای سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• در صورت وجود ارقام مقاوم و بهبودپذیر، از آنها استفاده کنید.
• برای کاهش شدّت بیماری کشت زودهنگام انجام دهید.
• جهت اطمینان از تهویه مطلوب، از تراکم کاشت پیشنهادی موسسه تولید کننده بذر پیروی کنید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را از بین ببرید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
• از ستون چوبی یا هرس بهره گرفته تا بوته ها را عمود نگه دارید و جریان هوا در داخل و اطراف گیاه افزایش یابد.
• رطوبت نسبی زیر 85٪ را حفظ کنید و درجه حرارت شبانه در گلخانه را بالاتر از دمای محیط نگه دارید.

روش های غیرشیمیایی:

• تیمار بذور با آب گرم (25 دقیقه در دمای 50 درجه سانتی‌گراد) برای جلوگیری از وجود عوامل بیماری‌زا روی بذور توصیه می‌شود. قارچ‌‌های (Acremonium strictum)، (Dicyma pulvinata)، (Trichoderma harzianum) و (T. viride) یا (Trichothecium roseum) دشمنان طبیعی این قارچ بیماری زا هستند و می‌توانند برای کاهش انتشار آن به‌کار روند.

• در مساحت های کوچک، عصاره سیر یا اسپری شیر و مخلوط سرکه می‌تواند برای درمان این کپک استفاده شود.

روش های شیمیایی:

• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 6 لیتر در هکتار به‌صورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب به‌صورت محلولپاشی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.

• مصرف یکی از سموم اکسی‌کلرورمس 35% (3 کیلوگرم در هزار) و کلروتانول 75% (1/5 لیتر در هکتار) می تواند برای درمان این عارضه موثر باشد.