• توده خاکستری غلیظ در برگها، میوهها یا غلاف مشاهده می شود و به آنها ظاهر کرکی می دهد.
• در ابتدا ضایعات قهوهای لزج در قسمت هایی از گیاه که در تماس با خاک قرار دارند یا آسیب فیزیکی دیده اند، ظاهر می شوند. در بافت ها پوسیدگی به رنگ خاکستری تا قهوهای رشد میکند. بعدها، عارضه روی میوهها و ساقه های جوان نیز دیده می شوند که به آنها ظاهر کرکدار می دهد.
• علائم می توانند در دوره انبارداری نیز بروز کنند. در هر دو مورد، انتظار می رود تلفات شدید باشد. گاهی اوقات، از بین رفتن کامل شاخه و کل گیاه پوشیده شده از کرک خاکستری نیز دیده می شود.
• خسارت ناشی از قارچ (Botrytis Cinerea) می باشد که می تواند رشد کرده و تمام قسمت های گیاه را آلوده کند. آب و هوای معتدل، با بارندگی های مکرر و دمای سرد، باعث ظهور علائم میشود. محدوده دمای مطلوب برای توسعه قارچ و پيشرفت بيماري 15 تا 22 درجه سانتیگراد است.
• خسارت ابتدا در برگ یا قسمت های آسیب دیده گیاه ظاهر می شوند که در حین کار یا به طور مکانیکی آسیب دیده اند. برگهای پایینتر بیشتر آسیب پذیرند. آبیاری بیش از حد و تاج پوشش متراکم نیز باعث فراهم کردن محیط مناسب برای رشد بیماری می شود.
• از ارقام مقاوم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید.
• فاصله مناسب بین گیاهان را با در نظر گرفتن تراکم مطلوب حفظ کنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• هنگامیکه گیاهان مرطوب هستند، از کار در مزرعه خودداری نمایید.
روش های غیر شیمیایی:
• عوامل بیولوژیک قارچی مانند تریکودرما و گونه هایی از (Aureobasidium)، (Ulocladium) و عوامل باکتریایی پرکاربرد مانند (Bacillus spp.) به خوبی این عارضه را کنترل می کنند.
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی بهصورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار).
• استفاده از گوگرد فقط در مواقع بحرانی و یکسال در میان باشد. بهدلیل مضرات بلند مدّت، به هیچ عنوان محلولپاشی دائمی گوگرد نداشته باشید، هر چند موفقیت خوبی در کنترل عارضه داشته باشد. مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوههای در حال رسیدن مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتیگراد باشد*
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 8 لیتر در هکتار بهصورت خاکی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر بهصورت چرخشی در 2 یا 3 نوبت به ترتیب زیر می تواند موثر باشد:
– در زمان میوه نشینی،
– بعد از عدسی شدن حبهها،
– کمی قبل از برداشت،
• تتراکونازول 10% (300 سیسی در هزار)، دینوکاپ 35% (100 سیسی در هزار)، تریفلوکسیاستروبین 50% (200 گرم در هزار)، ایمینوکتادینتریس 40% (750 گرم در هکتار).
علت:
• خسارت ناشی از قارچ (Botrytis Cinerea) می باشد که می تواند رشد کرده و تمام قسمت های گیاه را آلوده کند. آب و هوای معتدل، با بارندگی های مکرر و دمای سرد، باعث ظهور علائم میشود. محدوده دمای مطلوب برای توسعه قارچ و پيشرفت بيماري 15 تا 22 درجه سانتیگراد است.
• خسارت ابتدا در برگ یا قسمت های آسیب دیده گیاه ظاهر می شوند که در حین کار یا به طور مکانیکی آسیب دیده اند. برگهای پایینتر بیشتر آسیب پذیرند. آبیاری بیش از حد و تاج پوشش متراکم نیز باعث فراهم کردن محیط مناسب برای رشد بیماری می شود.
پیشگیری:
• از ارقام مقاوم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید.
• فاصله مناسب بین گیاهان را با در نظر گرفتن تراکم مطلوب حفظ کنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• هنگامیکه گیاهان مرطوب هستند، از کار در مزرعه خودداری نمایید.
کنترل:
روش های غیر شیمیایی:
• عوامل بیولوژیک قارچی مانند تریکودرما و گونه هایی از (Aureobasidium)، (Ulocladium) و عوامل باکتریایی پرکاربرد مانند (Bacillus spp.) به خوبی این عارضه را کنترل می کنند.
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی بهصورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار).
• استفاده از گوگرد فقط در مواقع بحرانی و یکسال در میان باشد. بهدلیل مضرات بلند مدّت، به هیچ عنوان محلولپاشی دائمی گوگرد نداشته باشید، هر چند موفقیت خوبی در کنترل عارضه داشته باشد. مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوههای در حال رسیدن مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتیگراد باشد*
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 8 لیتر در هکتار بهصورت خاکی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر بهصورت چرخشی در 2 یا 3 نوبت به ترتیب زیر می تواند موثر باشد:
- در زمان میوه نشینی،
- بعد از عدسی شدن حبهها،
- کمی قبل از برداشت،
• تتراکونازول 10% (300 سیسی در هزار)، دینوکاپ 35% (100 سیسی در هزار)، تریفلوکسیاستروبین 50% (200 گرم در هزار)، ایمینوکتادینتریس 40% (750 گرم در هکتار).
بدون دیدگاه