گموز (فایتوفتورا)

• علائم اولیه در برگ‌ها با کاهش رشد قسمت های گل دهنده و بروز بخش های رنگ پریده و برگ‌های مچاله شده همراه است که نشان از عدم انتقال آب و مواد مغذی به پیکره گیاه توسط سیستم آوندی می باشد. درون ساقه نیز ممکن است خالی شود. در این زمان توسعه پوسیدگی در ریشه و شاخه‌ها پیشرفت زیادی کرده است. پس از برداشتن پوست خصوصاً در قسمت طوقه، بافتهای داخلی، یک ناحیه مشخص را با رنگ قهوه ای تا قرمز نشان می دهند.
• علائم بعد از مدتی با ترشح صمغ از تنه مشاهده می شوند. همچنین مناطق لزج تیره در پوست طوقه به وجود می آیند که در شرایط مرطوب بوی لجن می دهند. بافت مرده می تواند به اندام های داخلی گسترش یافته و کل تنه را محاصره کند و منجر به فروپاشی درخت شود. با پیشرفت بیماری، درختان چندساله طی چند فصل به مرور از بین می روند.

• این عارضه از گونه های مختلف قارچ خاکزاد فایتوفتورا خصوصاً (Phytophthora citrophthora) و (P. parasitica) ایجاد می‌شود. آنها تعداد زیادی آلودگی (هاگ) قابل انتقال با آب تولید می‌کنند که در شرایط مطلوب (رطوبت زیاد و درجه حرارت بالا) می توانند در فاصله های کوتاه شناور باشند. این هاگ ها عوامل آلوده کننده ای هستند که ممکن است در باران یا آبیاری غرقابی به ریشه درختان دیگر منتقل شوند.
• مرحله بحرانی برای شیوع آلودگی، قبل از شروع گلدهی است. منبع اصلی عفونت، میوه‌هایی ست که حامل قارچ هستند و روی زمین افتاده اند و یا از سال قبل روی درخت مانده اند.
• پوسیدگی طوقه درخت یا صمغی شدن زمانی اتفاق می افتد که این هاگ ها روی زخم یا شکستگی در اطراف طوقه درخت پراکنده می شوند.
• علائم تورم و پوسیدگی ریشه زمانی اتفاق می افتد که عفونت به وسیله آبیاری در خاک شیوع پیدا کند.
• چه در عفونت ریشه ای و چه در عفونت طوقه و ساقه، برگ‌ها علائم زردی و پوسیدگی را نشان می دهند که به معنای انسداد آوندها و عدم گردش شیره نباتی در گیاه می باشد.
• حساسیت درخت بستگی به گونه های فایتوفتورا دارد اما به شدّت تحت تاثیر شرایط محیطی (نوع خاک، نور، تهویه و تغذیه) می باشد.

• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده کنید.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی استفاده نمایید.
• اضافه کردن قارچ همزیست مایکوریزا به خاک به منظور توسعه سریع ریشه و افزایش مقاومت در برابر بیماری های خاکی.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• طوقه را با یک بستر ضدعفونی شده و مناسب از بقیه زمین باغ جدا کنید و با استفاده از حصار چوبی یا سنگ، از تماس بین آب و تنه درختان جلوگیری نمایید.
• شاخه‌های آلوده را قطع کنید.
• از زخم کردن درخت به ویژه در طوقه اجتناب نمایید.
• میوه‌های آلوده را جمع آوری و به‌صورت قرنطینه ای بسوزانید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده را تیمار نمایید.
• خاک اطراف ریشه را تخلیه کنید و در پاییز خاک جدید بریزید.

روش های غیرشیمیایی:
• برخی از گونه های قارچی یا باکتریایی مفید مانند تریکودرما (Trichoderma) و باسیلوس (Bacillus) به عنوان عوامل کنترل کننده فایتوفتورا نتایج خوبی در پی دارند.

• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (20 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در همین اپلیکیشن در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.

روش های شیمیایی:
• مصرف یکی از انواع سموم زیر برای ضد عفونی محل آلودگی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• اکسی‌کلرور‌مس 35% (10 کیلوگرم در هزار) یا فوستیل آلومینیوم 80% (2/5 کیلوگرم در هزار). استفاده از فوستیل آلومینیوم به‌صورت محلولپاشی (2 کیلوگرم در هزار) باعث حرکت ماده موثره در آوندها شده و عارضه را درمان می‌کند.

• در برخی از کشورها از مانکوزب + کلروتانول + سیموکسانیل 65% (3 کیلوگرم در هزار) نیز استفاده می‌شود.

• اضافه کردن گوگرد و مس در سیستم آبیاری به طور مؤثری عفونت های فایتوفتورا را کاهش می دهد.

“با توجه به اهمیت و خسارتزایی بالای این عارضه، در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکارهای موفق دیگری را دارید، لطفاً آن را با استفاده از امکانات ارتباطی زیر با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربیات شما در این زمینه هستیم”