• حشرات کامل و پورهها خسارتزایی می کنند.
• تغذیه آنها از گیاه باعث ترشح عسلک می شود.
• آغاز خسارت با اختلال در فتوسنتز بهدلیل آسیب به آوندهای آبکشی میباشد.
• اولین علائم، بروز لکه روی برگ است. این لکه ها با ادامهی حمله حشرات به گیاه گسترش یافته و برگ ها را قهوهای میکنند و ممکن است برگ ریزش کند. حمله آنها به گیاه باعث کاهش توان گیاه و در نتیجه کوچک ماندن آن میشود. گاهی چینخوردگی یا لوله شدن به سمت بالا در برگ نیز مشاهده میشود. از دیگر علائم ظاهری آلودگی میتوان به زرد شدن برگ و براق و چسبنده شدن سطح آن بهدلیل ترشح عسلک اشاره کرد. علائم ممکن است با کمبود مواد غذایی یا اثر علفکشها اشتباه گرفته شوند.
• پوره ها و حشرات بالغ (Empoasca fabae) ایجاد خسارت میکنند. زنجره ها معمولاً دو نسل در سال دارند.
• حشرهی ماده تخمها را در ساقهی گیاه یا روی برگ میگذارد. تخمها گرد، سبز شفاف و کوچکتر از 1 میلیمتر میباشند. یک هفته بعد پورهها از تخم خارج شده و بلافاصله مشغول تغذیه در سطح زیرین برگ میشوند. این حشره دارای 4 سن پورگی تا قبل از بلوغ میباشد. حشرات بالغ سبز و کشیده میباشند. بند انتهای شکم در آنها نوک تیز میباشد. آنها چشمهای بزرگ سفید و 6 خال سفید روی سر خود دارند. حشرات بالغ زمستان را روی گیاه یونجه میگذرانند. پس از برداشت یونجه در بهار مجدداً به سمت سیبزمینی میآیند.
• تنظیم تاریخ کشت بهصورتی که اوج جمعیت حشره همزمان با غدّههای جوان نباشد. معمولاً برای این منظور کشت دیرهنگام بهاره انجام میشود.
• استفاده از کارت چسبدار باعث به دام افتادن حشرات بالغ و کاهش جمعیت میشود.
• استفاده از ارقام مقاوم باعث کاهش خسارت خواهد شد. از جمله ارقام مقاوم میتوان به مارفینا، سانته، آریندا و کنبک اشاره کرد.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در زمین اصلی و اطراف آن را مدیریت نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• حشرات شکارگر طبیعی مانند بالتوری های سبز یا سن شکارگر (minute pirate bug) و کنه شکارگر نئوسیولوس کالیفرنیکوی (Neoseiulus californicus) یا دیگر پارازیت کننده ها از خانواده (Dryinid) و (Psilodryinus typhlocybae) نقش مهمی در کنترل جمعیت زنجره ها دارند.
• رهاسازی کفشدوزک هفت-نقطه به عنوان عامل کنترل بیولوژی آنها معرفی شده است.
• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشکها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.
روش های غیرشیمیایی:
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• تیمار بذور با زیست کش هایی مثل ایمیداکلوپراید 70% (25 لیتر برای هر 100 کیلوگرم بذر) و تیامتوکسام 35% (25 لیتر برای هر 100 کیلوگرم بذر) نتایج مثبتی در پی دارد. ضد عفونی خاک نیز باعث کشته شدن آنها و مانع از آسیب به ریشه می شود.
• اسپری اندام های هوایی با فرمولاسیون هایی مانند:
• پریمیکارب 50% (نیم کیلوگرم در هکتار)،
• دیکلروس 50% (1/5 لیتر در هکتار)،
• اکسیدیمتونمتیل 25% (1/5 لیتر در هکتار)،
• هپتنوفوس 50% (1 لیتر در هکتار) در بازه های 35، 45 و 65 روز بعد از کاشت باعث از بین رفتن حشره می شود.
علت:
• پوره ها و حشرات بالغ (Empoasca fabae) ایجاد خسارت میکنند. زنجره ها معمولاً دو نسل در سال دارند.
• حشرهی ماده تخمها را در ساقهی گیاه یا روی برگ میگذارد. تخمها گرد، سبز شفاف و کوچکتر از 1 میلیمتر میباشند. یک هفته بعد پورهها از تخم خارج شده و بلافاصله مشغول تغذیه در سطح زیرین برگ میشوند. این حشره دارای 4 سن پورگی تا قبل از بلوغ میباشد. حشرات بالغ سبز و کشیده میباشند. بند انتهای شکم در آنها نوک تیز میباشد. آنها چشمهای بزرگ سفید و 6 خال سفید روی سر خود دارند. حشرات بالغ زمستان را روی گیاه یونجه میگذرانند. پس از برداشت یونجه در بهار مجدداً به سمت سیبزمینی میآیند.
پیشگیری:
• تنظیم تاریخ کشت بهصورتی که اوج جمعیت حشره همزمان با غدّههای جوان نباشد. معمولاً برای این منظور کشت دیرهنگام بهاره انجام میشود.
• استفاده از کارت چسبدار باعث به دام افتادن حشرات بالغ و کاهش جمعیت میشود.
• استفاده از ارقام مقاوم باعث کاهش خسارت خواهد شد. از جمله ارقام مقاوم میتوان به مارفینا، سانته، آریندا و کنبک اشاره کرد.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در زمین اصلی و اطراف آن را مدیریت نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• حشرات شکارگر طبیعی مانند بالتوری های سبز یا سن شکارگر (minute pirate bug) و کنه شکارگر نئوسیولوس کالیفرنیکوی (Neoseiulus californicus) یا دیگر پارازیت کننده ها از خانواده (Dryinid) و (Psilodryinus typhlocybae) نقش مهمی در کنترل جمعیت زنجره ها دارند.
• رهاسازی کفشدوزک هفت-نقطه به عنوان عامل کنترل بیولوژی آنها معرفی شده است.
• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشکها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.
روش های غیرشیمیایی:
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• تیمار بذور با زیست کش هایی مثل ایمیداکلوپراید 70% (25 لیتر برای هر 100 کیلوگرم بذر) و تیامتوکسام 35% (25 لیتر برای هر 100 کیلوگرم بذر) نتایج مثبتی در پی دارد. ضد عفونی خاک نیز باعث کشته شدن آنها و مانع از آسیب به ریشه می شود.
• اسپری اندام های هوایی با فرمولاسیون هایی مانند:
• پریمیکارب 50% (نیم کیلوگرم در هکتار)،
• دیکلروس 50% (1/5 لیتر در هکتار)،
• اکسیدیمتونمتیل 25% (1/5 لیتر در هکتار)،
• هپتنوفوس 50% (1 لیتر در هکتار) در بازه های 35، 45 و 65 روز بعد از کاشت باعث از بین رفتن حشره می شود.
بدون دیدگاه